Kochany rodzicu aby Twoje dziecko nauczyło się kontrolować agresywne impulsy, nabrało pewności siebie respektuj poniższe zasady:
- Stwórz dziecku spokojną, miłą nasyconą ciepłem atmosferę emocjonalną w rodzinie.
- Pamiętaj o rzeczywistych potrzebach dziecka, nie tylko o potrzebie snu, jedzenia, ubrania, ale głównie o potrzebie bezwarunkowej miłości „ Kocham Cię za to, że jesteś, a nie za to co robisz”
- Ustal jasne reguły i zasady rządzące w rodzinie i konsekwentnie ich przestrzegaj. Konsekwentne zachowanie wygasza reakcje agresywne.
- Staraj się być dla swojego dziecka pozytywnym wzorem do naśladowania.
- Bądź modelem nieagresywnego zachowania. Nie bij! Nie szarp! Nie obrażaj! Nie strasz!
- Nie „walcz” z mężem/ żoną w obecności dzieci. Nie musicie mieć racji, ale w kontakcie z dzieckiem występujecie razem.
- Zdecydowanie przeciwstawiaj sie agresji dziecka, zwracaj uwagę, motywuj dziecko aby powiedziało co czuje osoba pokrzywdzona, komentuj, nie udawaj , że nic nie widzisz.
- Jeśli jesteś zdenerwowany/zachowanie dziecka/ powiedz dziecku o tym „gniewam się na ciebie bo bijesz siostrę”
- Miej czas dla dziecka, rozmawiaj z nim, bo za jakiś czas zniechęcone nie będzie chciało opowiadać. W czasie rozmowy z dzieckiem aktywnie słuchaj: patrz na dziecko, zadawaj dodatkowe pytania, pytaj o uczucia, wczuj się w to o czym mówi.
- Rozmawiaj z dzieckiem o różnych sytuacjach z życia codziennego i wyjaśniaj niewłaściwe zachowania/ Jak ty zachowałbyś się w podobnej sytuacji. Czy tak należało postąpić? Czy to jest dobre zachowanie?/
- Ucz dziecko tolerancji i poszanowania godności drugiego człowieka. Zakazuj dziecku śmiać z innych.
- Ucz dziecko mówić o emocjach: gniewie, złości , niezadowoleniu i pokazuj pożądane sposoby radzenia sobie z nimi.
- Stwarzaj dziecku okazję do planowania różnego rodzaju pożądanej aktywności.
- Pomóż mu zorganizować dodatkową aktywność ruchową aby mogło w sposób konstruktywny i kontrolowany rozładować nadmiar energii.
- Mobilizuj do prac domowych, zachęcaj do wysiłków. Problemy zaczynają się, gdy dziecko nic nie robi.
- Zauważaj każdy, najmniejszy nawet postęp swojego dziecka. Chwal je jak najczęściej!
- Podkreślaj znaczenie wysiłku w rozwiązaniu zadania niezależnie od efektu końcowego.
- Nie zawstydzaj i nie ośmieszaj dziecka, gdyż takie zachowanie obniża jego samoocenę
- Nie rozwiązuj za dziecko jego problemów.
- Nie chroń dziecka przed naturalnymi konsekwencjami tego co robi. W ten sposób uczy się funkcjonowania w otaczającym świecie
- Jeśli odmawia wykonania zadań, nie walcz! Zamiast tego, przestań świadczyć mu usługi.
- Dyskretnie obserwuj relacje dziecka z innymi dziećmi
- Chroń dziecko przed wpływem modeli agresywnego zachowania –nie zgadzaj się na wielogodzinne siedzenie dziecka przed komputerem lub telewizorem.
- Rozmawiaj z dzieckiem o tym co ogląda w TV/ kontroluj oglądane programy , filmy, gry /